Adres
Stare Miasto
Bydgoszcz
Kujawsko-Pomorskie
Bydgoszcz
85-105
Poland
Choć początki osadnictwa na terenie dzisiejszej Bydgoszczy sięgają czasów cesarstwa rzymskiego, a początki grodu datują się na pierwszą połowę XI wieku, to otrzymał on prawa miejskie dopiero w 1346 r. z rąk Kazimierza Wielkiego. Obecne Stare Miasto wraz ze Starym Rynkiem oraz otaczającymi go ulicami i placami wywodzi się z czternastowiecznego miasta lokacyjnego. “Bydgoska starówka” obejmuje obszar trzech dawnych wysp:
– Miejskiej – obszar miasta lokacyjnego otoczonego do XVIII wieku rzeką Brdą i jej starymi korytami, fosą zamkową i fosą miejską.
– Zamkowej – dawna wyspa grodowa, na której znajdował się zamek królewski.
– Młyńskiej – dawna wyspa królewska, na której znajdowały się m.in. młyny, tartak oraz mennica.
Cechą charakterystyczną bydgoskiego Starego Miasta jest malownicze rozlokowanie nad Brdą oraz jej dwoma dawnymi korytami, które w średniowieczu zamieniono w kanały – Młynówką oraz Międzywodziem.
To nad tymi zbiornikami wodnymi znajdują się najbardziej atrakcyjne bydgoskie zabytki: Katedra, Spichlerze oraz nadrzeczne bulwary.
Z początkiem XIX wieku, na północ od rzeki Brdy po wyburzeniu kościoła karmelitów powstał Plac Teatralny. Z kolei w 1838 r. na południe od ul. Długiej wytyczono Nowy Rynek, który początkowo służył głównie jako miejsce defilad wojskowych. Okres zaborów, choć spowodował niewątpliwie rozkwit miasta, był jednocześnie czasem dewastacji i rozbierania wszelkich pamiątek po I Rzeczpospolitej. Trudno znaleźć drugie polskie miasto, które zostało tak architektonicznie okaleczone w XIX wieku ze spuścizny staropolskiej, jak Bydgoszcz. Rozebrano większą część całego polskiego dziedzictwa, m.in.: mury miejskie wraz z bramami (Kujawską, Gdańską i Poznańską), najstarszy bydgoski kościół pw. św. Idziego, zespół klasztorny karmelitów, ruiny zamku Kazimierza Wielkiego wraz z niwelacją wyspy grodowej, ratusz, obiekty mennicy i wiele innych.
Galeria zdjęć z 2011 roku :
