Adres
ul. Adama Mickiewicza 22
Ostróda
Warmińsko-Mazurskie
14-100
Poland
Zamek Ostródzki należy do najstarszych i najciekawszych zabytków budownictwa gotyckiego znajdujących się na terenie miasta i podobnie jak Ostróda związany jest z początkami państwa Krzyżackiego.
Pierwsza warownia położona na brzegami Drwęcy istniała już w połowie XIII wieku. Była to prawdopodobnie budowla o konstrukcji drewnianej. Nową budowlę obronną wzniesiono w latach 1349–1370 za rządów komtura Güntera von Hohensteina, który był wcześniej był inicjatorem budowy zamku w Świeciu. W przeciwieństwie do niego zamek ostródzki nie miał wówczas wież, które w końcu XIV wieku były rzadkością w budownictwie krzyżackim.
W 1381 roku Ostródzki Zamek został spalony przez wojska księcia litewskiego Kiejstuta, który toczył regularne wojny z Państwem Zakonnym.
Przygotowując się do wojny z Polską, zamek odbudowano w latach 1407–1410 na planie zbliżonym do obecnego, z tym że lepiej go umocniono, otoczono murem i fosą, którą zasypano dopiero w XVIII wieku.
Do zamku wjeżdżało się od strony zachodniej przez zwodzony most znajdujący się ponad fosą, następnie przez podwójną bramę wjazdową. Podzamcze pełniło funkcję ośrodka przemysłowo-usługowego, z browarem, młynem, kuźnią i zakładami rzemieślniczymi.
Pod zamkiem znajdowały się obszerne piwnice. Przyziemia wykorzystywano jako magazyny oraz zbrojownię. Na piętrze mieściła się sypialnia braci zakonnych, jadalnia, wielka sala rycerska (o czterech oknach i trzech drzwiach) oraz kaplica usytuowana w południowym skrzydle. Przy skrzydłach zamku były ganki dla straży, do których wchodziło się z podwórka po schodach. Pod nimi był loch więzienny.
Z zachowanego opisu zamku z połowy XVII wieku wiadomo, że istniały tu także pomieszczenia urzędowe, prochownia, magazyn soli oraz sala sądowa znajdująca się nad główną bramą.
Podczas wielkiego pożaru Ostródy w 1788 roku wieża i wschodnie skrzydło uległo poważnemu zniszczeniu, w związku z czym rozebrano je, ponieważ groziły zawaleniem. Po pożarze dokonano także poważnych przeróbek w całym zamku, gdyż zmieniła się jego funkcjonalność. Do ocalałego gotyckiego parteru dobudowano wówczas jeszcze jedno piętro. Wewnątrz zamku był dziedziniec zamkowy, nie zabrukowany jeszcze w 1802 roku, a wokół niego, przy ścianach zamku, drewniane podcienia kryte gontowym daszkiem. Stropy strychowe i więźba dachowa były drewniane, stropy w piwnicach – ceglane. Zamek znacznie zeszpecono w końcu XIX i początku XX wieku. W czasie II wojny światowej budynek znowu został doszczętnie spalony. Odbudowę rozpoczęto w 1974 roku.
W chwili obecnej mieści się w nim centrum kultury, galeria, biblioteka oraz muzeum.
Galeria zdjęć z 2009 roku :
