32 edycja Festiwalu Kultury Żydowskiej jak i w poprzednich latach odbyła się z hucznym rozmachem. Przez pięć dni od 10:00 i aż do późnego wieczora chętni mogli wziąć udział w wydarzenia festiwalowych oraz towarzyszących, organizowanych przez m.in. Żydowskie Muzeum Galicja oraz JCC. Ten pakiet rozrywkowo-edukacyjny zawierał różnorodne warsztaty, wykłady, spotkania autorskie, pokazy filmowe, dyskusje, zwiedzania i koncerty. Wydarzenia odbywały się w kilku językach – angielskim, polskim i ukraińskim. Czasami niektórym towarzyszył tłumacz, dzięki czemu więcej ludzi mogło wziąć w nim udział.
Instalacje
Program festiwalowy był dość obfity, przez co dużo iwentów odbywało się jednocześnie w różnych częściach Małego Rynku. W dodatku do tego miały one ograniczoną liczbę uczestników, więc trzeba było rezerwować miejsca z dużym wyprzedzeniem. Ale na szczęście dla festiwalowiczów niektóre z nich albo były podzielone na kilka części, które się rozległy na kilka dni, albo miały charakter cykliczny i odbywały się przez kilka dni, dzięki czemu więcej ludzi mogło je podziwiać. Jednym z takich wydarzeń była instalacja Lehavdil: Besaminki. Spotkania z ziołami zaprojektowana i stworzona przez Shelley Etkin. Jest ona artystką transdyscyplinarną, pedagożką i ogrodniczką zajmującą się praktykami somatycznymi i pielęgnującymi ziemię.
Koncerty
Motywem przewodnim tegorocznej edycji był ostatni z żywiołów – Powietrze. Pierwotnie festiwalowe koncerty miały się odbyć głównie w synagodze Tempel, która od niemal samego początku FKŻ jest festiwalową salą koncertową, ale przez jej niepewny stan techniczny, organizatorzy przenieśli koncerty do Muzeum Inżynierii i Techniki. Koncerty miały miejsce też w Namiocie FKŻ, Alchemii, Hevre oraz … na ulicy Szerokiej! Właśnie po trzech latach przerwy kultowy koncert plenerowy Szalom na Szerokiej powrócił! W tym roku na scenach wystąpili – Frank London, Lorin Sklamberg i Orkiestra Klezmerska Teatru Sejneńskiego, Michael Winograd & the Honorable Mentshn i DJ Socalled, Harmonious Exchange by Parade of One, Inc., Piyut Ensemble, Josh Dolgin aka DJ Socalled, Liraz, Neta Elkayam, Boom Pam, Kutiman, Shai Tsabari i Bester Quartet.
Warsztaty
Niesamowitym przeżyciem dla tych, którzy zdążyli się zapisać, były różnorodne warsztaty, prowadzone głównie przez specjalnych gości z zagranicy. Język angielski był mile widziany, chociaż na każdym był obecny tłumacz, co automatycznie zwiększało liczbę chętnych. Shelley Etkin jest artystką transdyscyplinarną, edukatorką i ogrodniczką mieszkającą w Berlinie, mającą korzenie w USA/Wyspie Żółwi i Izraelu/Palestynie. Pracuje na styku sztuki i ekologii, nad relacjami między ciałami i lądami poprzez wiedzę opartą na lokalizacji, integrującą praktyki z zakresu tańca/somatyki, ziołolecznictwa, pedagogiki i organizowania społeczności. Podczas tegorocznej edycji prowadziła ona warsztaty Lehavdil: Besaminki. Spotkania z ziołami, które się zaczęły od bliższego poznania przyniesionej przez artystkę roślinę. Uczestników spotkania prosiła uważnie się przyglądać kwiatom i liściom, a później poczuć ich aromat.
W nieco innych okolicznościach odbyły się inne warsztaty prowadzone przez Suzanne Horwich – Beyond Language. Artists Giving Back to zrzeszenie artystów, które, za pomocą sztuki, działa na rzecz społeczności, które zostały doświadczone przez konflikty zbrojne, kryzys klimatyczny i inne traumatyczne wydarzenia na całym świecie. Warsztaty artystyczne się odbyły przy użyciu techniki mieszanej na płótnie. Uczestnicy wzięli udział we wspólnym tworzeniu instalacji artystycznej dotyczącej doświadczeń wojennych.
Kolejnym doświadczeniem nieco z innej beczki były warsztaty taneczne GAGA/People, prowadzone przez Natalię Iwaniec. Jest to metoda pracy z ciałem, język ruchowy stworzony przez Ohada Naharina. Ma on dwie odmiany GAGA/Dancers i GAGA/People. Drugi z nich przeznaczony jest dla wszystkich, czyli i tancerzy, i osób, które nie mają nic wspólnego z przestrzenią tańca. Te zajęcia polegały na kilku prostych regułach: wykraczamy poza swoją strefę komfortu, tańczymy, mierzymy się ze swoją słabością, rozwijamy świadomość ciała, korzystamy z wyobraźni. Najważniejszym było, żeby uczestnicy poruszali się nie oceniając się nawzajem (praca bez luster) i jednocześnie nawzajem się inspirowali.
Wykłady, spotkania autorskie, dyskusje i wernisaże
W tej bardzo merytorycznej części FKŻ można było bliżej się zapoznać z osobami jak z Polski, tak i gośćmi z zagranicy, którzy przybliżyli w najbardziej interesujący sposób tematy z ich dziedziny zainteresowań. Podczas prezentacji swojej książki „Jak nie lubić Żyda?” Jacek Tacik – polski dziennikarz, przybliżył wątek trudnych relacji polsko-żydowskich, pod pryzmatem politycznym, społecznym i elit naukowych. Jego książka to reporterska podróż po Polsce i Izraelu. Dotyczy ona ludzi, którzy pracują nad odbudową relacji między tymi dwoma narodami, dotykając nieraz bolesnych ran w obiektywny dziennikarski sposób.
W tym roku FKŻ wyróżnił się również niezliczoną ilością wykładów m.in.: „Oddech Galicji w przedwojennych śpiewach synagogalnych – o muzyce kantora Eliezera Goldberga”, „Koszerność na co dzień i od święta”, „Wichry historii: 1948 – Pierwsi szpiedzy Izraela i podwójna tożsamość państwa żydowskiego”, „Pomiędzy powietrzem i światłem”, „Duchowa poezja Rabina Izraela Najara”, Blow & wait songs. 75 lat piosenki izraelskiej”, itd. Pięknym podsumowaniem warsztatów, prowadzonych przez Suzanne Horwich – Beyond Language, był wernisaż. Podczas tego wydarzenia uroczyście zaprezentowano wystawę, która jest częścią projektu Fundacji Artists Giving Back, która wspiera osoby uchodźcze, mieszkające w Krakowie.
